Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Γιατί θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ

Το «κεφάλαιο» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι εφημερίδες, τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι υπάλληλοι τους, έχουν ξεκινήσει έναν τρομοκρατικό πόλεμο με στόχο να εκφοβίσουν τον έλληνα πολίτη. Απειλούν άμεσα ως καταστροφή το συνταγματικό δικαίωμα της επιλογής της ψήφου του. Προσπαθούν με την καλλιέργεια του φόβου να αρπάξουν για μια ακόμα φορά την ψήφο του έλληνα ψηφοφόρου μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν προσωπικές και κομματικές φιλοδοξίες.
Αυτό που γίνεται αυτόν τον καιρό στην Ελλάδα αλλά και στην μεγάλη Ευρώπη που ανήκουμε δεν το έχω ξανασυναντήσει. Ολοι μας κατηγορούν ότι αν δεν επιλέξουμε τη ΝΔ θα φύγουμε από την Ευρώπη, θα γυρίσουμε στη δραχμή και μεγάλα δεινά θα βρουν τον ελληνικό λαό!
Λυπάμαι που σε αυτόν τον βρώμικο αγώνα που στοχεύει κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει και η ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη. Εχει πάψει να είναι ταξικός της εχθρός η ΝΔ αφού θα συνεργαστεί με κόμματα που θα δηλώσουν προοδευτικό χαρακτήρα! Μήπως είναι ώρα να αφαιρέσει την τελευταία λέξη από τον τίτλο της;
Για το ΠΑΣΟΚ δεν μιλάμε γιατί μετά την συγκυβέρνηση τα έχουν κάνει αχταρμά.  
Σε αυτές τις εκλογές θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ αν θέλω να μην υπάρξει κυβέρνηση των δωσίλογων. Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ για μια νέα φιλολαϊκή πολιτική που θα σεβαστεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ γιατί πιστεύω ότι μόνο η αριστερά θα φροντίσει τον συνταξιούχο, θα ορίσει ένα ανθρώπινο ημερομίσθιο και θα δώσει περίθαλψη σε όλους. Μόνο η Αριστερά θα χτυπήσει την διαφθορά και την διαπλοκή στο δημόσιο σύστημα και θα καταπολεμήσει τη γραφειοκρατία.
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί είναι ο μοναδικός δρόμος να διαλυθεί και η ΝΔ μετά το ΠΑΣΟΚ.

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Η Ρουμανία ανατρέπει το δικό της Μνημόνιο - Aποκαθιστά μισθούς!

Στροφή 180 μοιρών κάνει η νέα κυβέρνηση της Ρουμανίας η οποία εξασφάλισε χθες την υποστήριξη της Βουλής και στοχεύει να συμφωνήσει με τους διεθνείς δανειστές προκειμένου να αποκαταστήσει τους μισθούς στον δημόσιο τομέα.
Η κεντροδεξιά κυβέρνηση του Μιχάι Ουνγκουρεάνου καταψηφίσθηκε στη Βουλή τον περασμένο μήνα έπειτα από μεγάλες διαδηλώσεις εναντίον των περικοπών στις δαπάνες και αυξήσεις στη φορολογία.
Η νέα κυβέρνηση του 39χρονου Βίκτορ Πόντα διαπραγματεύθηκε με το ΔΝΤ που ανακοίνωσε ότι η Ρουμανία έχει περιθώριο να απαλύνει τα μέτρα λιτότητας, ανάμεσα στα οποία ήταν και η μείωση κατά 25% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων το 2010 και γι' αυτό κάποιοι μισθοί θα αποκατασταθούν.
Δύο κυβερνήσεις έχουν καταρρεύσει στη Ρουμανία μέσα σε δύο μήνες. Αν και ο νέος πρωθυπουργός δηλώνει ότι θα τηρήσει τη συμφωνία με το ΔΝΤ ύψους 5 δισ. ευρώ, οι επενδυτές ανησυχούν ακόμα για την αποκατάσταση των μισθών του Δημοσίου. Η κυβέρνηση όμως θεωρεί ότι η αύξηση αυτή δεν θα επηρεάσει σημαντικά την οικονομική κατάσταση της χώρας και κατέληξε σε συμφωνία με το ΔΝΤ η αποκατάσταση των μισθών να γίνει σε δύο βήματα από τον Ιούνιο.

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Γιατί θα ψηφίσω αριστερά...


του Δημήτρη Ποταμιάνου
Ο Σαμαράς θέλει να προχωρήσει στην ανασύνταξη της πατρίδας με τα στρατά πιο λουσάτα και καμαρωτά από ποτέ, τον κλήρο πάντα καλά πληρωμένο και την τιμημένη οικογένεια ξανά πάνω απ’ όλα. Τουλάχιστον, η υποστήριξή του προς τους πολυτέκνους δείχνει πως είναι ο μόνος ίσως που μυρίζεται πως το πρόβλημα της Ελλάδας είναι κυρίως δημογραφικό. Αλλ’ αυτό δεν μ’ εμποδίζει να τον βγάλω από τη λίστα μου, λόγω, πρωτίστως, των άλλων εμμονών του.
Ο Βενιζέλος διαρρηγνύει τα ιμάτιά του πως μέσα σε τρία χρόνια θα έχουμε απαλλαγεί από το εθνοσωτήριο σχέδιο που τόσο υπομονετικά κατέστρωσε- ή μήπως κατάπιε;- ο ίδιος. Κι από κοντά το πρωτοπαλλήκαρό του, ο Λοβέρδος, κοντράρεται αυτάρεσκα αλλά και δημαγωγικά με τους εταίρους/ πιστωτές/ καθοδηγητές “μας”, που είχαν το θράσος να μας ζητήσουν να μην αθετήσουμε, προς χάριν των  διαβιούντων ανέκαθεν στα ρετιρέ δημοσιογράφων και τραπεζοϋπαλλήλων, τη συμφωνημένη – και επιβεβλημένη από τη στοιχειώδη λογική- ενοποίηση/ εξίσωση των ασφαλιστικών ταμείων. Ασ’ τους κι αυτούς στην άκρη.
Η Παπαρήγα επιμένει πως λαϊκή απαίτηση- και μόνη εγγύση για την προκοπή της χώρας- είναι να μην ξηλωθεί ο Περισσός, από όπου θα μπορεί να συνεχίσει να καταγγέλλει αυτό που η συντριπτική πλειοψηφία του λαού ποθεί- να εξακολουθήσει να ζει στην Ευρώπη, με τα στραβά της αλλά και με τα τόσα άλλα καλά της.
Ο Μάνος γυρεύει να μπει στη Βουλή με φωτισμένους ανθρώπους γύρω του που δεν είχαν ποτέ τους κανένα νταραβέρι με την πολιτική. Μα γιατί δεν κάνουν τότε ένα καλό ιδιωτικό Πανεπιστήμιο, αντί να προσπαθούν να στήσουν άλλο ένα κομματικό μαγαζί;
Το ίδιο περίπου ισχύει και για το περίπτερο της Μπακογιάννη. Που αφού δεν κατάφερε να κληρονομήσει ένα πιο κεντρικό, στην Πλατεία Ρηγίλλης ας πούμε, με νύχια και με δόντια πασχίζει να τραβήξει πελατεία σε μιαν έρημη γειτονιά, αρνούμενη μάλιστα να βάλει και οποιονδήποτε συνεταίρο – και φυσικά όχι πάνω από το κεφάλι της- στην προβληματική επιχείρηση.
Ο Κουβέλης έχει πολλά δίκια με το μέρος του, αλλά μάλλον τον αποκοιμίζουν και τον ίδιο τα τόσο στρογγυλά του λόγια, έτσι που ξεχνά ή μάλλον δυσκολεύεται ν’ αναγνωρίσει πως η ανατροπή θέλει και μερικά πιο τολμηρά όνειρα, ενώ στον ξύπνιο μας χρειάζονται οπωσδήποτε και οι αιχμές, όχι μόνον οι μεγάλες αλλά κι από καιρό στομωμένες από τον στόμφο προσδοκίες.
Ο Καμμένος και η Χρυσή Αυγή, στον αντίποδα ακριβώς, δεν διστάζουν να βγάλουν τα μαχαίρια. Κι αν είναι κάτι που δεν θέλουμε και μας έχει σίγουρα περισσέψει είναι οι αιματοχυσίες. Μικροί και μεγάλοι νονοί κυκλοφορούν πολλοί ανάμεσά μας. Πότε επί τέλους θα πεισθούν σαν τον Σολότσο του Μάριο Πούτζο πως το αίμα βλάφτει τις δουλειές; Είναι μάλλον άχαρο πράγμα και κοστίζει πολύ.
Ο Καρατζαφέρης και τ’ άλλα λαϊκά παλληκάρια του έχουν παίξει- άγνωστο γιατί- τόσο πολύ στα κανάλια και στις εφημερίδες, που μας ζάλισαν πια κι είναι αδύνατον να συνέρθουμε ύστερα από τις απανωτές κωλοτούμπες τους. Απορίας άξιο πώς του ανοίγει ακόμα ατάραχος την πόρτα του ο πρώτος πολίτης της χώρας.
Οι οικολόγοι- πράσινοι- αχ, αυτό το ωραίο χρώμα της ελπίδας και της ελευθερίας κινήσεων- στο διαφημιστικό σποτάκι τους δεν πρόσεξαν ότι διασύρεται το δικό τους το σύμβολο της αειφορίας. Δεν θέλουμε, λένε, άλλη ανακύκλωση των ίδιων φθαρμένων πολιτικών. Μα, για κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, η βιώσιμη ανάπτυξη- η ζωή νέτα σκέτα- από εκεί ακριβώς αντλεί τις δυνάμεις της. Από την αξιοποίηση φθαρμένων μεν αλλ’ ανακυκλώσιμων με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο υλικών. Εκτός πια κι αν έχουμε πεισθεί πως μέσα σ’ αυτόν τον ελεινό κάδο που είναι η νεοελληνική πολιτική αρένα μόνο σαβούρα που δεν λιώνει με τίποτα μπορούμε να βρούμε. Αλλ’ αυτό κομμάτι σκληρό ακούγεται, όταν μιλάμε για συντοπίτες μας καθώς και για ιδέες που βρήκαν ένθερμους υπερασπιστές σ’ αυτήν την ξεπερασμένη έστω σκηνή.
Ακόμα και δια της εις άτοπον απαγωγής- και με τη βοήθεια οπωσδήποτε του Άρη Δαβαράκη- μένει, λοιπόν, να ψηφίσω τον Τσίπρα. Και ναι, τέρμα βέβαια τα φύκια που μας πουλάνε για μεταξωτές κορδέλες. Τα ισχνά ψαράκια που μας τα σερβίρουν ως παχύ και νόστιμο κρέας. Δεν είναι όμως αυτή η εντύπωσή μου όταν ακούω το “χωνί” του Συνασπισμού. Μου ζεσταίνει εμένα τουλάχιστον την καρδιά η ελπίδα να έχουμε κάποτε μια πιο δίκαιη και φιλική, ανθρώπινης κλίμακας διακυβέρνηση. Αλλ’ εκεί ίσως που περισσότερο με κέρδισε ο Αλέξης Τσίπρας είναι όταν είπε πως “με ανθρωποφάγους δεν μοιράζομαι συνταγές”. Πάντα μου θεωρούσα ευπρόσδεκτες τις τιμητικές αναφορές στους τρόπους της κουζίνας, αλλλά στη δήλωση αυτή υπήρχε κι άλλο ένα θετικό στοιχείο: Καλοσυνάτοι κι ευγενικοί είπαμε να’μαστε, αλλά πρέπει επίσης να φυλαγόμαστε από τις κακοτοπιές και τ’ άγρια θηρία. Μην την πάθουμε σαν τον καλό Σαμαρείτη.

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΠΕΙΓΕΙ

Όσοι υποστηρίζουν σήμερα το ευρώ συνήθως αγνοούν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που δέθηκε η Ελλάδα σε μια νομισματική ένωση. Δύο προηγούμενα τέτοια πειράματα, το πρώτο στα τέλη του 19ου αιώνα και το δεύτερο στο Μεσοπόλεμο, είχαν οικτρή κατάληξη. Το τρίτο και χειρότερο, όπως αποδεικνύεται, είναι το ευρώ.
Για να κρατήσει σταθερό το νόμισμα, όπως απαιτούσε η φιλελεύθερη ορθοδοξία της εποχής, η Αθήνα είχε προσχωρήσει από το 1868 στη Λατινική Ένωση, μια συμφωνία της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Βελγίου και της Ελβετίας –και άλλων χωρών αργότερα– να διατηρούν νομίσματα σταθερής ισοτιμίας και συνδεδεμένα με τον χρυσό. Διευκολύνθηκε έτσι ένας κύκλος δανεισμού, που χρηματοδότησε έργα υποδομής, τα οποία, ωστόσο, ελάχιστα ωφέλησαν τους φτωχότερους.
Παρά το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη, το 1896 η εύπορη αστική Ελλάδα ζούσε σε κλίμα ευφορίας, που κορυφώθηκε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Όταν, όμως, έχασε τον Πόλεμο του 1897, η χώρα υποχρεώθηκε να πληρώσει βαρύτατες πολεμικές αποζημιώσεις, που καλύφθηκαν με νέο δανεισμό. H υποταγή στις «Εγγυήτριες Δυνάμεις» έκανε τον ιστορικό Γιώργο Λεονταρίτη να τη χαρακτηρίσει «τυπικά μόνον ανεξάρτητη χώρα». Συνάμα οι ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες τής επέβαλαν το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (ΔΟΕ).
Ο ΔΟΕ έλεγχε πόρους και δαπάνες του κράτους και ουσιαστικά ρύθμιζε την οικονομική πολιτική. Εφαρμόζοντας έναν ακραίο αποπληθωρισμό κι εξαφανίζοντας τη ρευστότητα, όπως κάνει σήμερα η ΕΚΤ, στραγγάλιζε την παραγωγή. Διοχέτευε τα δημόσια έσοδα στους δανειστές, αδιαφορώντας για την εξαθλίωση του λαού και την οικονομική παράλυση που προκαλούσε. Για παράδειγμα, ο προϋπολογισμός του 1907 πρόβλεπε 32,5 εκατ. δραχμές για την εξυπηρέτηση του χρέους, αλλά μόνον 300.000 για αρδευτικά και αποξηραντικά έργα, μολονότι η ελονοσία ήταν συχνότερη απ’ ό,τι στην Ινδία ή την Αφρική, και κάθε χρόνο σάρωναν τη χώρα οι πλημμύρες.
Η ύπαιθρος, που μαστιζόταν επίσης από την τοκογλυφία, ερήμωσε από ένα τεράστιο κύμα μετανάστευσης• ως σήμερα δεν συνήλθε. Τα χωράφια έμεναν χέρσα, οι μικροϊδιοκτήτες καταστρέφονταν, ενώ ο πλούτος συγκεντρωνόταν σε ολοένα λιγότερα χέρια. Οχτώ χρόνια πολεμικών καταστροφών έκαναν τελικά το 1919 τη δραχμή να υποτιμηθεί. Αλλά οι δανειστές συνέχισαν γενικά να εισπράττουν τα τοκοχρεολύσια στην ώρα τους.
Η χώρα αντιμετώπισε τις συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής με μια σημαντική αναδιανομή πλούτου προς τα κάτω, μέσω της αγροτικής μεταρρύθμισης. Εξακολούθησε, ωστόσο, να δανείζεται και να δαπανά περί το ένα τρίτο των τακτικών εσόδων του προϋπολογισμού για να εξυπηρετεί το χρέος. Επέστρεψε στον κανόνα χρυσού το 1928, πάλι σύμφωνα με τη φιλελεύθερη οικονομική ορθοδοξία και υπό τη φωτισμένη εποπτεία της Κοινωνίας των Εθνών και του ΔΟΕ. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στήριξε την αναπτυξιακή του πολιτική στους χαμηλούς μισθούς και τον ξένο δανεισμό, και όταν ο τελευταίος στέρεψε, μετά το Κραχ του 1929, περιέκοψε τις κοινωνικές και αναπτυξιακές δαπάνες, αλλά συνέχισε να πληρώνει κανονικά το χρέος σε χρυσό. Οι κεφαλαιούχοι και πάλι πλούτιζαν, ενώ οι απροστάτευτοι εργαζόμενοι θερίζονταν από την πείνα και αρρώστιες όπως η φυματίωση και ο τύφος.
Όταν το χρυσάφι τελείωσε, ο Βενιζέλος κήρυξε επιλεκτική στάση πληρωμών στους δανειστές, το 1932, και υποτίμησε τη δραχμή, αλλά ήταν αργά. Στο μεταξύ είχε καταστρέψει το Κόμμα των Φιλελευθέρων και τον κοινοβουλευτισμό και είχε ρίξει τη χώρα στα νύχια της άκρας Δεξιάς. Μόλις εγκαταλείφθηκε ο κανόνας χρυσού και παρ’ όλες τις οιμωγές των λεγόμενων ειδικών, η οικονομία ανέκαμψε γοργά.
Τότε, όπως και σήμερα, η πρόσδεση της χώρας σ’ ένα νομισματικό σύστημα που ελέγχεται από μεγάλους κεφαλαιούχους την οδήγησε στην εξαθλίωση. Δεν διδάσκονται, λοιπόν, ποτέ από την Ιστορία οι οικονομολόγοι και οι πολιτικοί; Ίσως δεν είναι άτομα με ιδιαίτερες μαθησιακές δυσκολίες, απλώς υπηρετούν πολύ στενά συμφέροντα, συμφέροντα ισχυρών. Έτσι δεν βλέπουν αυτό που σήμερα ο άλλος κόσμος βλέπει κι εμείς από καιρό φωνάζαμε, ότι το ευρώ απέτυχε και αποδείχτηκε καταστροφικό. Θα μας πλούτιζε• μας χρεοκόπησε. Οι ίδιοι άνθρωποι που ζήτησαν από τον ελληνικό λαό κάθε λογής θυσίες για να το αποκτήσουμε τώρα ερειπώνουν τη χώρα στο όνομά του. Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα επείγει όχι επειδή δήθεν είμαστε εθνικιστές, αλλά για ν’ ανακτήσουμε τον έλεγχο της νομισματικής πολιτικής, χωρίς τον οποίο η οικονομία μας δεν θ’ ανακάμψει. Είναι θέμα Δημοκρατίας, είναι θέμα δικαιοσύνης, είναι θέμα επιβίωσης. Είναι θέμα εθνικό, με την ουσιαστικότερη έννοια του όρου.

Του ΣΠΥΡΟΥ ΜΑΡΚΕΤΟΥ, επίκουρου καθηγητή της Ιστορίας των Ιδεών, Σχολή Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ
Δημοσιεύτηκε στα Επίκαιρα, 22.02.2012

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Θα μπορούσε η Ελλάδα να ήταν μια από τις πλουσιότερες χώρες…

Συνασπισμός επτά σκανδιναβικών χωρών πρότειναν στην ελληνική κυβέρνηση πριν υπογράψει το μνημόνιο με την Τρόικα, χρηματική ενίσχυση 250 δισ. ευρώ σε βάθος 5 ετών με δόσεις, με αντιπαροχή να τους δοθεί η έγκριση έρευνας και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στον ελληνικό χώρο.
Υπενθυμίζουμε ότι η πρόταση στην ελληνική κυβέρνηση έγινε από τον οργανισμό Scandec Org που είναι μία εμπορική - οικονομική - πολιτική ένωση των επτά σκανδιναβικών χωρών Σουηδίας, Νορβηγίας, Δανίας, Φινλανδίας, Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας.

Ο Scandec Org πρότεινε δωρεάν μελέτη έρευνα εξόρυξη και εμπορία των κοιτασμάτων με αναλογία κέρδους 80% προς 20% (το 20% στην Ελλάδα, το 80% στον διεθνή οργανισμό), προκειμένου να αποπληρωθεί σε βάθος χρόνου το ποσό των 250 δισ. ευρώ που θα έδινε στην Ελλάδα.

Παράλληλα δεσμευόταν για μεταφορά κάλυψη του 90% των εργασιακών δραστηριοτήτων του μόνο από Έλληνες εργαζόμενους και οποιαδήποτε συμφωνία ναυπήγησης του ορυκτού πλούτου που θα βρίσκονταν να γίνεται αποκλειστικά από την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση δεν απάντησε ποτέ στο έγγραφο αυτό του οργανισμού, ενώ λίγο καιρό μετά ο οργανισμός των σκανδιναβικών κρατών έλαβε ειδοποίηση από μια κοινοπραξία ΗΠΑ και Ισραήλ ότι έχουν αναλάβει αυτοί το συγκεκριμένο θέμα.
Τον Ιούνιο του 2010 το Γαλλικό Ινστιτούτο Γεωφυσικών Ερευνών δημοσιοποίησε διεθνώς μια έρευνα - μελέτη του, που αφορά τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Γαύδο. Η έρευνα έγινε σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η μελέτη αυτή ανέφερε ότι υπάρχει πλούσιο κοίτασμα μεθανίου καθαρού κατά 99%, δηλαδή δεν χρειάζεται καν επεξεργασία, τονίζοντας ότι το πολύτιμο μεθάνιο ρέει ελεύθερο στη θάλασσα, όπου και χάνεται, εδώ και εκατομμύρια χρόνια και όσοι περνάνε από τα συγκεκριμένα σημεία το βλέπουν και με γυμνό οφθαλμό.
Τον Ιούλιο του 2010 το Γαλλικό Ινστιτούτο ζήτησε και πάλι άδεια από την ελληνική κυβέρνηση για θαλάσσιες έρευνες για πιθανή εξόρυξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή νότια της Πελοποννήσου.
Και πάλι όμως η ελληνική κυβέρνηση ήταν αρνητική τοποθετώντας μάλιστα τις τρεις περιοχές ενδιαφέροντος (Απούλεια Λεκάνη, Λεκάνη Ηροδότου και Λεκάνη Σύρτης) σε γκρίζες ζώνες από μόνη της, βάζοντας όμως έτσι ουσιαστικά χωρίς λόγο στο παιχνίδι εκμετάλλευσης κοιτασμάτων Τούρκους και Λίβυους!
Από όλα αυτά βγαίνει το συμπέρασμα ότι Τούρκοι, Λίβυοι, και Ισραηλινοί κλέβουν φυσικό αέριο από την Ελλάδα, στην οποία ανήκουν μεγάλα κομμάτια των κοιτασμάτων στις Λεκάνες Απούλειας, Ηροδότου και Σύρτης.
Η αναφορά της νορβηγικής εταιρείας TGF-MoR, που κάνει σεισμικές έρευνες για ανεύρεση κοιτασμάτων φυσικού αερίου μιλάει για κοίτασμα 6 δισ. βαρελιών φυσικού αερίου μόνο στην Κρήτη, όσο δηλαδή τρεις φορές της Αλάσκας και μισή φοράς του συνόλου της Σιβηρίας.
Παράλληλα η ίδια εταιρεία μετά από έρευνες που έχει κάνει στο Ιόνιο μιλάει για ύπαρξη 900.000 βαρελιών φυσικού αερίου ετησίως στην περιοχή της Κεφαλονιάς, 1.200.000 βαρελιών ανοικτά του Κατάκολου, 800.000 βαρέλια στη Ζάκυνθο και περίπου 2.500.000 βαρέλια στους Οθωνούς.
Οι αποκαλύψεις αυτές, γνωστές σε ευρωπαϊκές τράπεζες και πετρελαϊκές εταιρείες της Αμερικής δίνουν το προφίλ μιας Ελλάδας, που θα μπορούσε με τον ορυκτό της πλούτο να είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης. 
Το πλήρες άρθρο http://www.triklopodia.com/2012/02/auta-einai-alitheia-theloun-kremasma.html

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Οι αυτοκτονίες είναι, πλέον, πολιτικές πράξεις, λένε οι ειδικοί...

Οι αυτοκτονίες είναι, πλέον, πολιτικές πράξεις, λένε οι ειδικοί. Οι αυτόχειρες, που όλο και αυξάνουν, φτάνουν σ' αυτό το σημείο, λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Ωστόσο διευκρινίζουν ότι η παραίτηση από τη ζωή, δεν είναι λύση. Οτι οι κοινωνικές συνθήκες είναι εκρηκτικές, ουδείς αμφιβάλλει.  Ότι η απελπισία καταλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, ο καθένας το διαπιστώνει.  Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός,
έχει τον δικό του κώδικα τιμής και αξιοπρέπειας, όπως και τις δικές του αντοχές. Ωστόσο η αυτοκτονία, που μπορεί να σοκάρει, να προβληματίζει, ακόμη και να εξεγείρει, δεν οδηγεί σε λύτρωση, αλλά σε καταστροφή. Για την τραγική κατάσταση, στην οποία μας έχουν οδηγήσει οι πολιτικοί, κάνει εύστοχες επισημάνσεις ο δημοσιογράφος Σήφης Πολυμίλης. 
"Μια αναμφισβήτητη προσωπική πράξη απελπισίας και απόγνωσης, όπως είναι η δημόσια αυτοκτονία του 77 χρονου στην πλατεία Συντάγματος,αντί να δώσει την αφορμή για μια συλλογική αυτοκριτική ,για μια προσπάθεια αυτογνωσίας και αναστοχασμού του πολιτικού συστήματος,οδηγησε πάλι στη συνήθη πολιτική εκμετάλλευση ,στη λαϊκίστικη δημαγωγία και ψηφοθηρία ,στην εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου.
 

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

WSJ: «Σημάδια οικονομικής κατάρρευσης στην Ελλάδα»

Αμφιβάλλει για την εφαρμογή των επώδυνων μέτρων
Σημάδια οικονομικής κατάρρευσης βλέπει στην Ελλάδα η Wall Street Journal λόγω των εκλογών αλλά και των αντιδράσεων των πολιτών που δεν θέλουν τα επώδυνα μέτρα. Η εφημερίδα σε εκτενές ρεπορτάζ της, κάνει λόγο για κατακερματισμό της χώρας μπροστά στις εθνικές εκλογές με κίνδυνο να μην είναι σε θέση να κάνει τις θυσίες που απαιτούνται για να παραμείνει στο ευρώ. Επισημαίνει επίσης  ότι «οι εκλογές διαμορφώνονται ως δημόσια εξέγερση εναντίον του πολιτικού κατεστημένου που έχει στηρίξει τις πολιτικές λιτότητας, με τα δύο μεγάλα κόμματα που έχουν υποσχεθεί τις περικοπές σαν αγωνίζονται για την υποστήριξη των πολιτών». Στην άλλη πλευρά, η WSJ βλέπει ριζοσπαστικές ομάδες που κυμαίνονται από σοβιετικού τύπου κομμουνιστές μέχρι νεοναζί και κάνει λόγο για κίνδυνο πολιτικής αστάθειας που θα υπονομεύσει τις αλλαγές.
 Στο ρεπορτάζ στο οποίο περιλαμβάνονται και γνώμες Ελλήνων πολιτών, ειδικών  και πολιτικών  για την κατάσταση περιλαμβάνεται και μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας όπου «τα σημάδια της οικονομικής κατάρρευσης είναι περισσότερο ορατά με τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό αστέγων χωμένων κάτω από κουβέρτες, μπροστά σε κλειστά καταστήματα, τις προσόψεις των οποίων εκτός από τα «ενοικιάζεται», στολίζουν και σπασμένα μάρμαρα.»  
Στη συνέχεια γίνεται ανάλυση της πολιτικής των κομμάτων και των τάσεων που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις αλλά και παράθεση των υψηλών ποσοστών ανεργίας, πτωχεύσεων, ασθενειών και αυτοκτονιών. Η       εφημερίδα στέκεται ακόμη στα επεισόδια που έγιναν σε διάφορες παρελάσεις της 25ης Μαρτίου και στις χιλιάδες αστυνομικούς που «κλείδωσαν» το Σύνταγμα για την παρέλαση.
Στο Βερολίνο αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες  σημειώνει η WSJ, οι πολιτικοί ανησυχούν όλο και περισσότερο ότι οι Έλληνες πολιτικοί δεν θα μπορέσουν να εφαρμόσουν τα αντιλαϊκά διαρθρωτικά μέτρα. «Πολλοί φοβούνται ότι αν η Αθήνα δεν μπορέσει να τηρήσεις τις δεσμεύσεις της τότε ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η οικονομική κατάρρευση θα είναι η επΙστροφή και πάλι στην δραχμή, μια διέξοδο που βλέπουν ως το πιο πιθανό σενάριο οικονομολόγοι και πολιτικοί αναλυτές». «Αν αυτό συμβεί, τότε θα μπορούσε να αναζωπυρώσει τον οικονομικό πανικό σε όλη την Ευρώπη και να βάλει δυνητικά σε κίνδυνο Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία», καταλήγει η αμερικανική εφημερίδα.
Πηγή: www.lifo.gr

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Ψήφος χωρίς προϋποθέσεις;

Με βάση τα τρέχοντα ρεπορτάζ, οι επικρατέστερες ημερομηνίες διεξαγωγής των εκλογών θα είναι η 29η  Απριλίου και η 6η Μαΐου. Ο χρόνος που απομένει στα ήδη υπάρχοντα και καινούργια κόμματα είναι ελάχιστος για κομματική προπαγάνδα. Οι συσχετισμοί και τα δεδομένα μέρα με την ημέρα αλλάζουν. Τα κόμματα πληθαίνουν δημιουργώντας την προοπτική μιας -δυνάμει- οκτακομματικής Βουλής. Αυτός ο κατακερματισμένος πολιτικός ανταγωνισμός είναι πρακτικά και θεωρητικά πρωτόγνωρος από τη μεταπολίτευση και δώθε.

Η ατμόσφαιρα σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις σου δίνει την αίσθηση μιας γενικευμένης ανασφάλειας και ρευστότητας. Ανασφάλεια που υποβόσκει, διότι οι υπάρχουσες πολιτικές συνήθειες καλούνται να αλλάξουν άρδην για ψηφοφόρους και κόμματα. Πέραν από της διάφορες αναλύσεις που μπορούν γίνουν με υποκειμενισμό και ιδεοληψία, το μόνο αντικειμενικό δεδομένο αυτών των εκλογών είναι ότι η κυβέρνηση της επόμενης μέρας, θα πρέπει να ασκήσει πολιτική στο πλαίσιο του Μνημονίου ΙΙ που ψηφίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου.

Κάτι τέτοιο εξηγεί και τις δηλώσεις του κ. Σαμαρά, ότι θα επιθυμούσε αυτοδυναμία. Η οποία βέβαια δεν δικαιολογείται ούτε δημοσκοπικά, ούτε ορθολογικά ως κομματική στρατηγική, λαμβάνοντας ως υπόθεση ο πρόεδρος της ΝΔ έχει αλλάξει πολιτική τοποθέτηση για τα δρώμενα της χώρας με πρωτοφανή ταχύτητα, γεγονός που δείχνει να κούρασε τους συντηρητικούς ψηφοφόρους του. Στο ίδιο πλαίσιο, ο κ. Βενιζέλος μέτρησε τις δυνάμεις του στην εσωκομματική ψηφοφορία, και θεωρεί ότι βγήκε «δυνατός». Να υπενθυμίσω ότι το ΠΑΣΟΚ, είναι κόμμα μαζών και στις προηγούμενες εσωκομματικές εκλογές είχαν ψηφίσει περίπου 750.000 μέλη και φίλοι του Κινήματος.

Μια σοβαρή πτυχή όμως του πολιτικού-δημοκρατικού προβλήματος της Ελλάδας είναι ότι, και πάλι, μιλάμε για τους ίδιους υποψήφιους βουλευτές συνολικά. Τους ίδιους αυλικούς και κουμπάρους, τις ίδιες πολιτικές ολιγαρχίες. Και το χειρότερο? Τις ίδιες μαυρογιαλούρικες φαμφάρες! Οι δημόσιες τοποθετήσεις ως τώρα καλούν το ελληνικό εκλογικό σώμα να αυτό-επιβεβαιώσει -ξανά- τον πολιτικό «αυτισμό» του, που περιγράφεται από τη συμπεριφορά: «Βρε, ότι κι αν μου κάνετε, εγώ εσάς θα ψηφίσω γιατί ξέρω την φάτσα σας, κι αν χρειαστεί να σας γιαουρτώσω, θα ξέρω ποιοι είστε!» Ναι, είναι πολιτικά μαζοχιστικό και με βάση την ιστορική συγκυρία επικίνδυνο.

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Βουλευτικές Εκλογές 2012: ΟΧΙ ΣΕ ΑΠΟΧΗ / ΑΚΥΡΟ / ΛΕΥΚΟ

Συγκεκριμένα, στο διαδίκτυο, κυκλοφορεί ειδικά το τελευταίο διάστημα, μια είδηση «μαϊμού» σχετικά με την λευκή ψήφο. «Λυτοί και δεμένοι» λοιπόν, καλούν τον κόσμο να ψηφίσει λευκό στις εκλογές, διότι όπως ισχυρίζονται, αν υπάρχουν 51% λευκά ψηφοδέλτια επί του συνόλου των ψηφισάντων, τότε οι εκλογές ή ακυρώνονται ή επαναλαμβάνονται ή το αποτέλεσμά τους είναι αντισυνταγματικό, ανάλογα με την έκδοση που διαχέεται αυτή η εσφαλμένη πληροφορία στο διαδίκτυο.
Σύμφωνα με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, η Λευκή ψήφος πλέον αθροίζεται και συν-προσμετρείται με τα Ακυρα. Δεν υπάρχει πιο ξεκάθαρη διατύπωση στο Φύλλο εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ) της 7ης Φεβρουαρίου 2006, στο οποίο αναφέρεται ο νέος εκλογικός νόμος.
Πρόκειται για τον εκλογικό νόμο 3434/2006 (νόμος Παυλόπουλου), στο Αρθρο 1, του οποίου αναφέρεται ρητά ότι «τα λευκά ψηφοδέλτια ΔΕΝ προσμετρούνται στα έγκυρα».
Ξεκάθαρα, σε τέτοιο βαθμό που δεν επιτρέπει καμία αμφισβήτησή του. Προφανώς όμως αυτό δεν πτοεί τα κέντρα παραπλάνησης του εκλογικού σώματος, τα οποία διατείνονται ότι το 51% των Λευκών φηφοδελτίων, ακυρώνει τις εκλογές. Πουθενά, σε κανένα σημείο του νόμου 3434/06 δεν αναφέρεται το παραμικρό! Από κανένα άρθρο του Συντάγματος δεν προκύπτει κάτι ανάλογο.


Διαβάστε περισσότερα http://news.kozaninet.gr/

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Αποκαλύπτεται η κυνική επιλογή του πολιτικού συστήματος

Αυτές τις μέρες στη χώρα μας έγινε ένα θαύμα. Ο Θεός άκουσε τις επικλήσεις του κυρίου Καμμένου στην Παναγία. Άκουσε τις ικεσίες του κυρίου Σαμαρά για τη βοήθεια του Χριστού. Κι έτσι, ένα νησί, η Ζάκυνθος, έγινε δυόμισι φορές μεγαλύτερo. Πώς έγινε αυτό το θαύμα; Ο δήμαρχος του νησιού, ευτυχώς, δεν περίμενε τη Θεία βοήθεια από το υπερπέραν. Και έκανε αυτό που δεν κάνει το κράτος. Αντί για την Παναγία, προσέφυγε σε μια τεχνική εταιρεία, χαρτογράφησε με αεροφωτογραφίες το νησί και διαπίστωσε ότι 15.000 κτίρια δεν ήταν συνδεδεμένα με ρολόι της ΔΕΗ, έπαιρναν παράνομο ρεύμα, ότι τα πραγματικά τετραγωνικά ξενοδοχείων, επιχειρήσεων, κατοικιών, ήταν τριπλάσια απ’ όσα δηλώνονται.
Η αγανάκτηση ξεχείλισε. Η «δίκαιη οργή» όσων απέφευγαν να πληρώσουν δημοτικά τέλη μέχρι τώρα, κατήγγειλε τη νέα εξόντωση της τοπικής κοινωνίας. Στο δημοτικό συμβούλιο, ως είθισται, «αγανακτισμένοι» επιτέθηκαν με γιαούρτια και αυγά στον άτυχο δήμαρχο που είχε την ιδέα να πληρώνουν όλοι τους δημοτικούς φόρους. Αυτό που δεν έγινε όμως γνωστό, είναι ότι στη νέα, μεγαλύτερη Ζάκυνθο, τα δημοτικά τέλη έπεσαν στο μισό. Πώς έγινε το δεύτερο θαύμα; Απλώς τώρα δεν πληρώνουν οι μισοί και για τους υπόλοιπους. Αυτό είναι το κρυμμένο δίδαγμα της Ζακύνθου. Ότι έτσι πληρώνουμε λιγότερα, όχι με κατάρες στη Μέρκελ.
Καθώς αργά, βασανιστικά και με καθυστέρηση προχωράμε στο δρόμο της ανασυγκρότησης, τα αποτελέσματα θα γίνονται όλο και πιο θεαματικά, θα είναι πολλαπλασιαστικά. Τα κρυμμένα μυστικά θα αποκαλύπτονται. Οι επιδιώξεις θα γίνονται πιο φανερές. Σιγά σιγά, μήνα με το μήνα, θα φαίνεται τι στόχο είχαν οι καθυστερήσεις, τι κρυμμένα συμφέροντα εξυπηρετούσε η αδιάλλακτη αντίθεση σε κάθε αλλαγή. Αν η γενική κατεύθυνση δεν διακοπεί, σιγά σιγά και μετά όλο και πιο γρήγορα, οι κρυμμένες πηγές πλουτισμού θα αποκαλύπτονται η μια μετά την άλλη.

Μια Ζωή Σε 40 Απαντήσεις: Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία; Να μην έχω καμία υποχρέωση, να κάνω αυτά που θέλω, ηρεμία, ησυχία, σκέψεις, σημειώσεις και ξεκούραση, πριν την τελική ξεκούραση.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας; Φοβάμαι γιατί είμαι μόνη μου, μην πέσω, γιατί αν πέσω, δεν έχω κανέναν να με σηκώσει.
Ποιο εν ζωή πρόσωπο εκτιμάτε περισσότερο; Τον Τίτο Πατρίκιο.
Σε ποιο πράγμα προδώσατε τον εαυτό σας και μετανιώνετε περισσότερο γι’ αυτό; Δεν έχω προδώσει ποτέ, είναι ένα από τα ελάχιστα πράγματα για τα οποία είμαι περήφανη.
Για ποια προδοσία του εαυτού τους οικτίρετε τους άλλους; Δεν κρίνω τους άλλους.
Ποιο εν ζωή πρόσωπο σιχαίνεστε περισσότερο; Σιχαίνομαι αυτούς που σιχαίνονται τους άλλους.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα; “To be, or not to be?”
Τι νοσταλγείτε περισσότερο; Τα νιάτα μου.
Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχετε κάνει; Εάν εξωφρενικό σημαίνει ριψοκίνδυνο, τότε έχω κάνει πολλά.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι; Το ταξίδι μου στην Αμερική.
Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή; Τη δημοσιότητα.
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας; Η ντομπροσύνη.
Ποιο χαρακτηριστικό προτιμάτε περισσότερο σε κάποιον; Την απλότητα και την γλυκύτητα.
Τι θεωρείτε πιο σημαντικό στους φίλους σας; Την ευθύτητα.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει; Σε ένα γράμμα που μου είχε στείλει ο νονός μου Νίκος Καζαντζάκης “ κλωσσοπούλι του Παρνασσού μην με ντροπιάσεις”
Πότε κλάψατε για τελευταία φορά; Δεν θυμάμαι, θέλω να κλάψω και δεν βγαίνουν δάκρυα.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος για τη διασημότητα; Η σημασία της.
Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας; Καρδιά, υγεία, έρωτας, φύση, φιλία.
Ποιοι είναι οι δύο καλύτεροί σας φίλοι; Ο Νίκος και ο Γιάννης
Ποια μουσική θα θέλατε να παίξουν στην κηδεία σας; Mozart.
Τι θεωρείτε ως έσχατο βαθμό δυστυχίας; Την αρρώστια.
Πού θα θέλατε να ζείτε; Εδώ που ζω και κυκλοφορώ.
Ποια είναι η αγαπημένη σας απασχόληση; Το γράψιμο και το διάβασμα.
Σε ποιες περιπτώσεις λέτε ψέματα; Όταν κάτι αφορά τα μυστικά των άλλων.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο στην εμφάνισή σας; Δεν ήμουν ποτέ ωραία, αλλά τώρα μισώ τα σημάδια του χρόνου.
Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείτε υπερβολικά; Ενσυνείδητα δεν επανάλαμβάνομαι, υποσυνείδητα δεν ξέρω. Ας το κρίνουν οι άλλοι.
Τι ή ποιον αγαπάτε περισσότερο στη ζωή σας; Το πρόσωπο που αγαπάω περισσότερο είναι ο άνδρας μου που πέθανε.
Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο; Δεν μετανιώνω.
Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένης; Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έζησα μια ζωή με τους δικούς μου όρους.
Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε; Αυτό που έχω.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; Θα αναφέρω ποιητές: Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Σαρλ Μπωντλαίρ και ένα σωρό άλλοι
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας φανταστικός ήρωας; Η Άννα Καρένινα.
Ποιοι είναι οι πραγματικοί ήρωες σας; Οι επιζώντες.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας ονόματα; Αλέξης, Αντώνης, Κατερίνα, Ελένη.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο; Το ψέμα.
Ποια είναι η παρούσα διανοητική σας κατάσταση; Ακόμα βαστάει ο νους.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας, τι θα ήταν αυτό; Την ηλικία μου.
Aν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στην οικογένεια σας, τι θα ήταν αυτό; Τίποτα.
Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερή σας επιτυχία; Το ότι έχω γράψει μερικά καλά ποιήματα.
Αν μπορούσατε να διαλέξετε πώς να επιστρέψετε στη ζωή, τι θα θέλετε να είστε; Αυτό που είμαι τώρα, πάλι από την αρχή.
Η ποιήτρια απαντάει στο ερωτηματολόγιο του Προυστ για το lifo.gr

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Σήμερα η έκθεση Προβόπουλου για την ελληνική οικονομία

Την έκθεσή του για τη νομισματική πολιτική δημοσιοποιεί σήμερα ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) Γιώργος Προβόπουλος. Στην έκθεση αναμένεται να εστιάζει την προσοχή του στην ανάγκη να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη προς την Ελλάδα και να αξιοποιηθεί η ευκαιρία που δίνεται με το PSI.
Μία ημέρα πριν από τη δημοσιοποίηση της έκθεσης, σε συνέντευξή του στο Βήμα της Κυριακής ο κ. Προβόπουλος τόνισε ότι «εφόσον παγιωθεί ένα αίσθημα εμπιστοσύνης και σιγουριάς στις προοπτικές της οικονομίας μας, μπορεί να αρχίσει η επανεισροή καταθέσεων».
«Με ένα βελτιούμενο κλίμα θα ήταν εφικτό να επιστρέψουν στις τράπεζες σε πρώτη φάση αποθησαυρισμένα ποσά άνω των 10-15 δισ. ευρώ. Αυτό θα συντελούσε σε μια τεράστια βελτίωση από άποψη ρευστότητας» υπογράμμισε.
Ο διοικητής της ΤτΕ δήλωσε ακόμα ότι «η επιστροφή των καταθέσεων πρέπει να συνδυαστεί με ώθηση και από άλλες πλευρές. Χρειάζεται πρωτίστως να ολοκληρωθεί ο κύκλος των μεταρρυθμίσεων στις αγορές, στους θεσμούς, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Χρειάζεται ακόμη να επιτευχθεί δημοσιονομική εξυγίανση». Εδωσε επίσης έμφαση στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Ο κ. Προβόπουλος πρόσθεσε ότι «υπάρχει δύναμη πυρός για την επανεκκίνηση της οικονομίας» με κύρια πηγή την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Ο διοικητής της ΤτΕ επισήμανε, δε, ότι η ύφεση είναι μεγαλύτερη γιατί δεν προχώρησαν οι μεταρρυθμίσεις που προβλέπονταν στο Μνημόνιο. «Δεν έγιναν ούτε αποκρατικοποιήσεις ούτε ο περιορισμός των δαπανών στον βαθμό που είχαμε δεσμευθεί αλλά ούτε και οι παρεμβάσεις εκείνες που θα περιόριζαν τις πολυάριθμες στρεβλώσεις στην οικονομία», είπε.
«Είχα εξαρχής υποστηρίξει ότι τα δύο τρίτα της δημοσιονομικής προσαρμογής έπρεπε να προέλθουν από την περιστολή των δαπανών και το ένα τρίτο από την πλευρά των εσόδων μέσω διεύρυνσης της φορολογικής βάσης» τόνισε ο κ. Προβόπουλος και συμπλήρωσε: «Αντί όμως να αντιμετωπισθεί η φοροδιαφυγή, επιβλήθηκαν αυξημένοι φορολογικοί συντελεστές και νέοι φόροι οι οποίοι επέτειναν την ύφεση. Παίζοντας ως χώρα ένα "κατενάτσιο" απέναντι στο μνημόνιο το μόνο που καταφέραμε ήταν τελικά να επιδεινώσουμε την κατάσταση».
\www.tanea.gr

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Η σχέση των κοιτασμάτων με τη σφαγή στη Συρία

Πολύ ευρύτερο από αυτό που αρχικά δείχνει φαίνεται να είναι το παιχνίδι που παίζεται με την εξέγερση στη Συρία, καθώς ένα νέο κρίσιμο στοιχείο μπαίνει στον σκακιέρα, σύμφωνα με αναφορές της εταιρείας γεωφυσικών μελετών ΡGS τα οποία αξιολόγησε και η ΒΕΙCΙΡ/FRΑΝLΑΒ: Ναι μεν η Κύπρος και το Ισραήλ έχουν πολύ σημαντικά αποθέματα φυσικού αερίου και πιθανόν και πετρελαίου (βρέθηκε και νέο κοίτασμα στις ακτές του Ισραήλ και το «Οικόπεδο 4» της Κύπρου δείχνει να έχει την διπλάσια ποσότητα φυσικού αερίου από το «Οικόπεδο 12»), αλλά το τεράστιο κοίτασμα φαίνεται ότι βρίσκεται στις ακτές του… Λιβάνου, εντός της ΑΟΖ του Λιβάνου.
Ενός Λιβάνου του οποίου στην κυβέρνηση μετέχει η Χεζμπολάχ, η οποία στηρίζεται κατ’αρχήν από την Συρία και βέβαια και το Ιράν!
Προϋπόθεση «αποκεφαλισμού» της Χεζμπολάχ (η οποία ενώ για τα μεσανατολικά πολιτικά «ήθη» είναι πολιτικό κόμμα, φέρνει μάλλον προς παραστρατιωτική οργάνωση με … τρομοκρατική «εσάνς») είναι η πτώση του μπααθικού καθεστώτος στη Συρία και σε δεύτερο χρόνο η ανατροπή του Ιρανικού καθεστώτος.
Οι δυτικοί θεωρούν ότι μόνο κατ’αυτό τον τρόπο θα καταστεί δυνατή η εξαφάνιση της δύναμης της Χεζμπολάχ, η οποία μέσω των τεράστιων οικονομικών πόρων που της παρέχουν Συρία και Ιράν προβαίνει σε αγαθοεργίες και φιλανθρωπίες μεγάλης έκτασης στον Λίβανο κερδίζοντας κατ’αυτό τον τρόπο τις καρδιές – και τη ψήφο – των Λιβανέζων.
Όμως η Χεζμπολάχ είναι εμπόδιο στην δυτική προσπάθεια αξιοποίησης των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου που έχουν εντοπίσει με παράνομες έρευνες, οι δυτικές εταιρείες. Υπολογίζεται ότι στις ακτές του ο Λίβανος διαθέτει πολλαπλάσιες ποσότητες (ίσως και τριπλάσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου απ’ότι η Κύπρος και το Ισραήλ.
Στο τελευταίο η Modiin Energy και η Adira Energy Corporation ανακοίνωσαν εχθές ότι ανακάλυψαν νέα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στα οικόπεδα Gabriella και Yitzhak, τα οποία βρίσκονται 24 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Τελ Αβίβ, μια συνέχεια, για την ακρίβεια μια «ουρά» ενός τεράστιου κοιτάσματος που βρίσκεται μέσα στην λιβανική ΑΟΖ. Σύμφωνα με τα στελέχη της εταιρείας, η αρχική εκτίμηση είναι ότι υπάρχουν 232,2 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και 1,8 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου και στα δύο κοιτάσματα.
Όλα τα στοιχεία βασίζονται στην τρισδιάσταση σεισμική καταγραφή που έκανε η Netherland Sewell & Associated. Τα κοιτάσματα βρίσκονται σε σχετικά μικρό βάθος και φέρονται να είναι αξιοποιήσιμα εύκολα και με χαμηλό σχετικά κόστος.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Λίβανο, αλλά εδώ υπολογίζονται από την ΡGS πολύ μεγαλύτερα κοιτάσματα τα οποία θα μπορούσαν μειώσουν, μαζί με τα κοιτάσματα της Κύπρου, του Ισραήλ και της Ελλάδας, την εξάρτηση της Ευρώπης από το φυσικό αέριο, από το 70% που είναι σήμερα, στο 40% Κάτι που εξηγεί και την αμέριστη έμπρακτη στήριξη της Ρωσίας στην Συρία, εκτός βέβαια των λοιπών θεμάτων, της ναυτικής βάσης στην Ταρσό κλπ.
Για τους δυτικούς η ανατροπή του μπααθικού καθεστώτος στη Συρία, απλά ξεκλειδώνει την στρόφιγγα φυσικού αερίου από το θησαυροφυλάκιο που κρύβεται στις ακτές του Λιβάνου.
Πηγή: defencenet.gr

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Bloomberg: «Η Ελλάδα θα υποφέρει λιγότερο αν αποχωρήσει τώρα από το ευρώ»

«Δεν υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που να μην έχει να σου πει μία ιστορία για τη δυστυχία και την ανέχεια που καλείται να αντιμετωπίσει εξαιτίας της οικονομικής κρίσης τα τελευταία δύο χρόνια» σχολιάζεται σε άρθρο του Bloomberg, της Megan Green, στο οποίο γίνεται εκτενής και περιγραφική αναφορά στην καθημερινά βαθύτερη ύφεση και τις συνέπειες αυτής στη ζωή των Ελλήνων πολιτών και εργαζομένων.
«Παρά την οικονομική ανέχεια και τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, τόσο ο ίδιος ο λαός, όσο και η πολιτική ηγεσία του τόπου αρνείται έστω να κοιτάξει προς την πλευρά της εναλλακτικής λύσης, που δεν είναι άλλη από την πτώχευση και την έξοδο από την Ευρωζώνη» σχολιάζει η αρθρογράφος, υπογραμμίζοντας ότι «νέοι με μεταπτυχιακά και πολλά προσόντα καταλήγουν να δουλεύουν σε τηλεφωνικά κέντρα και καφετέριες, την ώρα που οι συντάξεις και οι κόποι μίας ζωής των ηλικιωμένων εξανεμίζονται με μία υπουργική απόφαση».
«Η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν μία κίνηση παραδοχής της αποτυχίας του πολιτικού συστήματος της Ελλάδας, αλλά σε αντίθεση με τις παγιωμένες απόψεις που ακούγονται στη χώρα, δε θα οδηγήσει στην καταστροφή της. Αντίθετα, είναι η μοναδική ρεαλιστική λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στη χώρα, σε συνδυασμό με τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που που προωθούνται από την κυβέρνηση, ώστε να επανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία της» προσθέτει η Megan Green.
«Η Ελλάδα καλείται να πάρει μία καίρια απόφαση για το πως θα αντιμετωπίσει την ύφεση και θα μπορέσει να ξαναγίνει ανταγωνιστική. Μπορεί να συνεχίσει το μονοπάτι της ατέρμονης λιτότητας, η οποία σύμφωνα με πολλούς οικονομολόγους θα έχει αμφισβητούμενα αποτελέσματα, αλλά σίγουρα θα οδηγήσει τη χώρα σε μία δεκαετία βαθιάς ύφεσης, ακόμα μεγαλύτερης από την ήδη υπάρχουσα, ώστε να ανακτήσει ίσως τη χαμένη ανταγωνιστικότητά της σε σχέση με τους εταίρους της» σχολιάζει σε… γκρίζο φόντο η αρθρογράφος του Bloomberg, η οποία επιπλέον προσθέτει ότι «λόγω της δεκαετούς βαθιάς ύφεσης θα υπάρξουν κοινωνικές αναταραχές και πολιτικές ανακατατάξεις που δεν αποκλείεται να οδηγήσουν σε στρατιωτικό πραξικόπημα και πολύχρονες πολιτικές αποσταθεροποιήσεις».
«Από την άλλη, υπάρχει το ενδεχόμενο αποκήρυξης του χρέους από την ελληνική κυβέρνηση και εν συνεχεία η έξοδός της από τη ζώνη του ευρώ. Η Ελλάδα θα μπορεί να υποτιμήσει τη νέα δραχμή και σε συνδυασμό με τις διαρθρωτικές αλλαγές που γίνονται και οι οποίες θα πρέπει να συνεχιστούν, θα μπορεί να εκτοξεύσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας σχεδόν αυτόματα» επισημαίνει η αρθρογράφος, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι «μία έξοδος από το ευρώ φυσικά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θα συνιστούσε άτακτη χρεοκοπία, κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού τομέα και θα είχε πολλές ακόμα συνέπειες. Η μόνη διαφορά όμως είναι ότι όλα αυτά τα ενδεχόμενα δε μπορούν να αποκλειστούν από κανέναν οικονομολόγο, όσο η Ελλάδα ακολουθεί τη συνταγή της λιτότητας».
ΠΗΓΗ: 24h.gr

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Πέτυχε το PSI, αλλά χάσαμε το πλεονέκτημα της …χρεοκοπίας

Ας μας πούνε …. ανθέλληνες, αλλά δεν καταλαβαίνουμε προς τι οι τρελοί πανηγυρισμοί και οι χαρούλες του κ. Παπαδήμου και του κ. Βενιζέλου. Ειδικά του δεύτερου διότι είναι ένα από τα τραγικά πρόσωπα της τραγικής διετίας του ΠΑΣΟΚ.
Σαφέστατα, εδώ που φτάσαμε, με την Ελλάδα στα όρια της χρεοκοπίας, το κούρεμα είναι θετική εξέλιξη. Αποφεύγεται η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και ξεκινούν οι διαδικασίες για το νέο δάνειο. Είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία της Ελλάδας να ξεφύγει από τη θηλιά που ακόμη δεν έφυγε από το λαιμό. Και προς αυτή την κατεύθυνση είναι θετικό το PSI αν και ακολουθούν τα πολύ σκληρά μέτρα, τέτοια που ποτέ η Ελλάδα δεν έχει ξαναζήσει.
Άλλο όμως αυτά κι άλλο η πραγματική αλήθεια. Αυτή την αλήθεια αποφεύγουν να την πουν οι κύριοι της κυβέρνησης διότι το… στριπτίζ που θα κάνουν θα είναι εντυπωσιακό.
§  Κατ’ αρχάς, το PSI πρόκειται για μια διαδικασία η οποία σε βάθος χρόνου θα μας οδηγήσει στο ίδιο, αν όχι σε χειρότερο αποτέλεσμα. Δηλαδή, πριν δύο χρόνια μπήκαμε στο Μνημόνιο με χρέος κάτω από το 120% του ΑΕΠ και μπήκαμε ενώ θα μπορούσαμε να δανειστούμε χρήματα από την αγορά. Η πρόβλεψη μετά το κούρεμα κάνει λόγο για χρέος 120% το 2020, δηλαδή σε 8 χρόνια από τώρα θα είμαστε στην ίδια θέση παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα θα έχει φτωχύνει και θα έχει γίνει μικρότερη.
§  Ουσιαστικά, το κούρεμα του ελληνικού χρέους δεν είναι 100 δισ. ευρώ, όπως διατείνονται κάποιοι, αλλά το 1/3 αυτού διότι με τα νέα ομόλογα που εκδίδονται, σε βάθος χρόνου θα έχουμε πληρώσει στους πιστωτές μας μεγάλο μέρος από τη λογιστική χασούρα που σήμερα βγαίνει στη δημοσιότητα.
§  Και το βασικότερο. Ουσιαστικά οι ιδιώτες επενδυτές χάνουν ένα μέρος των χρημάτων τους αλλά το χρέος της Ελλάδας μεταφέρεται από αυτούς στα κράτη της Ευρώπης. Δηλαδή πλέον η Ελλάδα δε θα χρωστά στα funds ή στις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά στη Μέρκελ, τον Σαρκοζί κ.λπ. Το ελληνικό χρέος γίνεται και διά νόμου κρατικό, ευρωπαϊκό, περνά στα χέρια των υπουργείων οικονομικών και των κεντρικών τραπεζών των χωρών. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε όταν αργότερα θα μιλάμε για υποτέλεια, οικονομική ή άλλη.
§  Τέλος, με βάση τη συμφωνία για το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση, οι ξένοι απαγορεύουν στην Ελλάδα να χρεοκοπήσει στο μέλλον. Αλλά δεν μπορεί να χρεοκοπήσει σε ότι αφορά τα δάνεια από το εξωτερικό. Με βάση τον ειδικό λογαριασμό που θα δημιουργηθεί, όλα τα έσοδα της χώρας από φόρους ή αποκρατικοποιήσεις θα πηγαίνουν για την αποπληρωμή του χρέους που έχουν οι ξένες χώρες. Ότι μένει θα πηγαίνει για μισθούς και συντάξεις. Δεν αποκλείεται δηλαδή σύντομα η Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών αλλά μόνο εσωτερική. Τα δάνεια θα εξυπηρετούνται αλλά μισθοί και συντάξεις πετάγονται στον κάλαθο των αχρήστων. Η χώρα χάνει το πλεονέκτημα της απειλής για χρεοκοπία και θα πρέπει να κόβει από παντού στο εσωτερικό της προκειμένου να πληρώνει τους δανειστές της.
Ωραία συμφωνία λοιπόν και άξιοι οι πανηγυρισμοί του κ. Βενιζέλου. Θα έχει να λέει στα εγγόνια του ότι έσωσε την Ελλάδα.
Πηγή: www.antinews.gr

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΙΓΙΝΑΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΗΝ "ΨΗΦΟ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ"

NOMOΣ ΥΠ’ΑΡΙΘ. 3852 (Καλλικράτης), άρθρο 59, παράγραφος 5:
«Η θητεία των αντιδημάρχων δεν μπορεί να είναι μικρότερη των δυόμισι ετών. Κατά τη διάρκεια της θητείας τους δεν μπορούν να εκλεγούν μέλη του προεδρείου του δημοτικού συμβουλίου. Η ανάκληση αντιδημάρχου πριν τη λήξη της θητείας του είναι δυνατή με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση του δημάρχου.»
Με αφετηρία τη συγκεκριμένη διάταξη, παρατηρούμε ότι για την ανάκληση αντιδημάρχου πριν τη λήξη της θητείας του απαιτείται ειδικά αιτιολογημένη απόφαση του δημάρχου. Διαβάζοντας επίσης προσεκτικά την απόφαση του Δημάρχου, παρατηρούμε ότι ναι μεν υπάρχει αιτιολόγηση, αλλά απουσιάζει το «ειδικά», το οποίο απαιτεί αναφορά σε συγκεκριμένες παραλήψεις, παρατυπίες, παραβάσεις, κτλ του κου Αντιδημάρχου με σαφείς επίσης αναφορές στον τόπο, το χρόνο, τα πρόσωπα και τις δεσμευτικές διατάξεις και αποφάσεις.
Θεωρώ ότι η απόφαση του κου Δημάρχου είναι έωλη και προσχηματική, καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε άλλα είναι τα πραγματικά αίτια αυτής της απόφασης, και συγκεκριμένα η άρνηση του κου Αντιδημάρχου, να συνταχθεί όχι ως Αντιδήμαρχος, αλλά ως απλός Δημοτικός Σύμβουλος, με τη γνώμη του κου Δημάρχου στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και να ψηφίσει την τεράστια αύξηση των τελών ύδρευσης σε περίοδο οικονομικής κρίσης..
 Η απόφαση αυτή του κου Δημάρχου είναι αντιδημοκρατική και έρχεται να φιμώσει την ελευθερία έκφρασης του Δημοτικού Συμβούλου στην πορεία της Δημοτικής θητείας. Σαφής είναι και η άποψη του νομοθέτη στη περίπτωση αυτή που προβλέπει στο άρθρο 66 «Οι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και της ψήφου κατά συνείδηση».
Τελικά το βάρος για την απόφαση αυτή του Δημάρχου, πέφτει και στους ώμους των Συμβούλων της συμπολίτευσης. Δεν είναι άμοιροι ευθυνών και πρέπει να ανταποκριθούν στο ρόλο τους με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους νόμους, τους δημοκρατικούς θεσμούς και την κοινωνία, τα συμφέροντα και δικαιώματα της οποίας οφείλουν να υπερασπιστούν έξω και πέρα από τη νοοτροπία του κοπαδιού που τόσο έχει ταλαιπωρήσει την Ελληνική κοινωνία και τα πολιτικά πράγματα του τόπου μας.

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Χρόνια πολλά στις γυναίκες

Η ημέρα της γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου. Η ημερομηνία επιλέχθηκε με αφορμή μια μεγάλη διαμαρτυρία γυναικών που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ όπου εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η ίδια ημερομηνία επιλέχτηκε τα επόμενα χρόνια από τις γυναίκες για να διαμαρτυρηθούν για τις κακές συνθήκες εργασίας και να ζητήσουν την ισότητα των δύο φύλων. Η άτυπη μέχρι τότε ημέρα της γυναίκας γιορτάστηκε επίσημα στις 8 Μαρτίου του 1909 στις ΗΠΑ και δύο χρόνια αργότερα καθιερώθηκε από την Σοσιαλιστική Διεθνή ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Σήμερα αρκετά από τα αιτήματα των γυναικών έχουν ικανοποιηθεί, τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες χώρες και γι' αυτό η ημέρα της γυναίκας έχει χάσει το μεγάλο πολιτικό της νόημα. Την ημέρα αυτή κυρίως οι γυναίκες λαμβάνουν δώρα ως έκφραση εκτίμησης από τους άντρες.
Ο εορτασμός όμως της ημέρας της γυναίκας παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος. Σε πολλές χώρες καταπατούνται ακόμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών ενώ το αίτημα για πλήρη ισότητα των δύο φύλων σε όλο τον κόσμο παραμένει ανικανοποίητο.